Matakohe

Lekker op tijd wakker en gebruik gemaakt van het ontbijt in het Motel, lekker simpel geroosterd brood met jam, stukken beter dan die vette hap van gisteren! Het was ons gisteren al opgevallen dat er hoopjes politieauto' s bij het Motel stonden, er was schijnbaar een of ander vrij weekend en de politie had een weekendje weg. We zagen ze rondlopen bij de brandweerkazerne net bij ons om de hoek, misschien gezamenlijk trainen? Toen we gisteren langs de kazerne liepen waren de leden van de brandweer, net als bij ons vrijwilligers, bezig met een soort gevechtstraining, zag er stoer uit.

Na het ontbijt de auto in en de toeristische route op langs de westkust. Onderweg nog even gestopt bij de grootste Kauri-boom van Nieuw Zeeland, Tane Mahuta, wat zo veel betekend als Lord of the Forest. Gigantische boom, volgens de gids meer dan 2000 jaar oud. Prachtig!

Nog even wezen pootjebaden in het schitterende Lake Taharoa, met prachtig witte stranden en ongelofelijk blauw water. Zo jammer dat het de hele dag al een beetje aan het miezeren was, geen uitnodiging om te gaan zwemmen. Wat opvallend is, is dat er overal waarschuwingen staan voor exotische soorten, als je een Koi of andere uitheemse soort ziet moet je dat melden, men is hier erg fel op.

Daarna richting Pouto, volgens een foldertje is daar ergens in de buurt een schitterende vuurtoren met prachtige duinen waar je mooie wandelingen door kan maken. Pouto ligt aan het eind van een landtong van een km of 40 en er loopt maar 1 weg naar het eind van de landtong. Vol goede moed gaan we op pad, om halverwege tot de ontdekking te komen dat de weg overgaat in een onverhard pad dat vol ligt met los grind.

We schuiven en glibberen de laatste 15 km over het nu en dan steile weggetje met regelmatig langs scheurende vrachtwagens met boomstronken, de houtkap is vollop bezig. Toch wel een bijzondere ervaring... Maar het eindpunt is het zeker waard!

De landtong eindigt in een prachtig strand met zwart zand, schitterende duinen en azuurblauw water. Elleke gaat zich te buiten aan het maken van mooie foto' s en ik verzamel wat schelpen en maak een er een foto van. Ik had Petra, de assistente van Marco belooft wat schelpen mee te nemen als het kon, maar dat durf ik toch niet, dus bij deze Petra, dan maar een foto!

We rijden terug over de onverharde weg en door over verharde wegen (gelukkig!) naar Matakohe waar de bed & breakfast op ons wacht. Door de lange rit is het toch al later geworden, gelukkig kunnen we nog een maaltijd regelen in een hotel wat verderop, het is hier echt platteland, wat boerderijtjes, nu en dan een woonhuis, maar verder erg weinig te beleven.
We zien wel voor het eerst echt melkkoeien, schapen, wat mais en graan. De dochter van de dame van de B & B heeft een dairy-farm, ze hebben 1500 melkkoeien! Veel te veel zegt ze, zelf hadden zij en haar man er maar een stuk of 350, meer dan genoeg. Je kent je eigen koeien bijna niet meer met zo een aantal. Kan het me voorstellen....

Nu naar bed, morgen een rit van meer dan 300 km naar Otorohanga, weer van alles te zien daar!