Amazone
Door: AnkeEngelberts
Blijf op de hoogte en volg Anke
18 Januari 2012 | Ecuador, Quito
Verslag vanaf de hotelcomputer in Quito. Kijken hoe ver ik kom :)
Maandag 9 Januari.
Busreis naar Napo River, Yacuma Lodge.
Vertrek vanaf Hotel Fuente de Riedro om 6 uur ´s morgens. Wel erg vroeg maar te doen. De helft van onze spullen opgeslagen in het hotel. De bewaker hier, Freddy heeft zich de benen uit het lijf gelopen met al onze zooi, hij blijft lachen en is altijd even vriendelijk. Onze labels aan de vliegtassen zijn : Adriana Maria en Anna Geraldina. Ze gaan er namelijk vanuit dat ook wij, net als zij 2 achternamen gebruiken, en dan komen ze logischerwijze hierop uit. Mijn naam is binnen no time verbasterd tot Anke naar Anna, spreekt wat gemakkelijker uit voor hun, en van Anna is het maar een klein stapje naar Anite (dat betekent zoiets als kleine Anna).
We worden door een taxi afgezet bij busstation zuid, Quirandero heet het, helemaal nieuw en gigantisch groot. Zoiets zou in Nederland echt niet misstaan, alles staat aangegeven, je kunt je bus eigenlijk gewoon niet missen, al zou je willen.
De busreis naar Tena, ons eerste overstappunt duurt een uur of 5, al is de reis nog geen 200 kilometer. Het uitzicht veranderd steeds meer van bebouwing naar woud, nu en dan zien we nog boerderijtjes maar ook dat wordt steeds minder. De planten worden groter en hoger, en we zien steeds meer bloemen en lianen. Om een uur of 2 komen we aan in Tena, een levendige rumoerige stad. We worden opgevangen door onze gids, Jorege Luis, een aardige knul uit Quito die de manager is van Yacuma Lodge.
De reis gaat per bus door naar San Pedro dat aan de Napo River ligt. Ook dit is een lange zit, we arriveren om een uur of 5 in het dorp. Eigenlijk amper een dorp te noemen, meer een grote bushalte aan de rivier die redelijk stroomt en inderdaad, bruin water.
Vandaar nemen we de kano, past wel een man of 10 in dus de grootte valt mee. Het ding suist over het water en zolang je blijft zitten is het redelijk stabiel. Een half uurtje varen en we zijn er. De huisjes van de logde zijn bijna niet te zien vanaf het water, alles is ecologisch opgebouwd. Geen electrisch om je batterijen op te laden, alleen zonne-energie voor de lampen en het koken gebeurt op gas. En die zijn nodig, want ook hier valt de nacht binnen een kwartier.
We krijgen te horen dat we de eerste dagen de enige gasten zijn, wel leuk eigenlijk. We installeren ons in ons huisje dat kleurige bedden heeft met een klamboe erboven, en genieten van het uitzicht. Als om 7 uur de kari (soort schelp) geblazen wordt voor het eten gaan we op weg naar de eetzaal. Onze kokin is Rosita, de vrouw van Fausto die onze gids zal zijn de komende dagen. Beide zijn Quichua, afkomstig van de locale stam en vreselijk vriendelijk.
Na het eten, dat overigens heerlijk is, veel fruit en lekker soepje vooraf, zijn we kapot en gaan naar bed. Helaas is het nadeel dat er hier dus wel kakkerlakken zitten :( We vangen er een en spoelen hem met een slecht gevoel door de plee, tja, survival of the fittest, het is hij of ik. Maar niets tegen Jorge zeggen, het is niet erg ecologisch, toch? Als de klamboe goed ingestopt is slapen we binnen no time, werkt echt prima zo´n ding!
Maandag 9 Januari.
Busreis naar Napo River, Yacuma Lodge.
Vertrek vanaf Hotel Fuente de Riedro om 6 uur ´s morgens. Wel erg vroeg maar te doen. De helft van onze spullen opgeslagen in het hotel. De bewaker hier, Freddy heeft zich de benen uit het lijf gelopen met al onze zooi, hij blijft lachen en is altijd even vriendelijk. Onze labels aan de vliegtassen zijn : Adriana Maria en Anna Geraldina. Ze gaan er namelijk vanuit dat ook wij, net als zij 2 achternamen gebruiken, en dan komen ze logischerwijze hierop uit. Mijn naam is binnen no time verbasterd tot Anke naar Anna, spreekt wat gemakkelijker uit voor hun, en van Anna is het maar een klein stapje naar Anite (dat betekent zoiets als kleine Anna).
We worden door een taxi afgezet bij busstation zuid, Quirandero heet het, helemaal nieuw en gigantisch groot. Zoiets zou in Nederland echt niet misstaan, alles staat aangegeven, je kunt je bus eigenlijk gewoon niet missen, al zou je willen.
De busreis naar Tena, ons eerste overstappunt duurt een uur of 5, al is de reis nog geen 200 kilometer. Het uitzicht veranderd steeds meer van bebouwing naar woud, nu en dan zien we nog boerderijtjes maar ook dat wordt steeds minder. De planten worden groter en hoger, en we zien steeds meer bloemen en lianen. Om een uur of 2 komen we aan in Tena, een levendige rumoerige stad. We worden opgevangen door onze gids, Jorege Luis, een aardige knul uit Quito die de manager is van Yacuma Lodge.
De reis gaat per bus door naar San Pedro dat aan de Napo River ligt. Ook dit is een lange zit, we arriveren om een uur of 5 in het dorp. Eigenlijk amper een dorp te noemen, meer een grote bushalte aan de rivier die redelijk stroomt en inderdaad, bruin water.
Vandaar nemen we de kano, past wel een man of 10 in dus de grootte valt mee. Het ding suist over het water en zolang je blijft zitten is het redelijk stabiel. Een half uurtje varen en we zijn er. De huisjes van de logde zijn bijna niet te zien vanaf het water, alles is ecologisch opgebouwd. Geen electrisch om je batterijen op te laden, alleen zonne-energie voor de lampen en het koken gebeurt op gas. En die zijn nodig, want ook hier valt de nacht binnen een kwartier.
We krijgen te horen dat we de eerste dagen de enige gasten zijn, wel leuk eigenlijk. We installeren ons in ons huisje dat kleurige bedden heeft met een klamboe erboven, en genieten van het uitzicht. Als om 7 uur de kari (soort schelp) geblazen wordt voor het eten gaan we op weg naar de eetzaal. Onze kokin is Rosita, de vrouw van Fausto die onze gids zal zijn de komende dagen. Beide zijn Quichua, afkomstig van de locale stam en vreselijk vriendelijk.
Na het eten, dat overigens heerlijk is, veel fruit en lekker soepje vooraf, zijn we kapot en gaan naar bed. Helaas is het nadeel dat er hier dus wel kakkerlakken zitten :( We vangen er een en spoelen hem met een slecht gevoel door de plee, tja, survival of the fittest, het is hij of ik. Maar niets tegen Jorge zeggen, het is niet erg ecologisch, toch? Als de klamboe goed ingestopt is slapen we binnen no time, werkt echt prima zo´n ding!
-
19 Januari 2012 - 11:09
Vincent:
ik neem pas de tijd om naar jullie reisverhaal te kijken... Wat verhalen en wat plaatjes... Super!
Jaloers zijn we zeker, maar wees gerust we pakken jullie wel terug straks ;-)
Geniet ervaan! Het is hier kikkerweer; niets aan!!
Groetjes vanaf het werkfront, XX
-
20 Januari 2012 - 11:04
Mariette:
Kan je niet zo'n kari meenemen? Zou hier waarschijnlijk ook goed als wekker dienen om alle luie gasten in het weekend uit bed te krijgen ;) -
20 Januari 2012 - 13:30
Jef:
Mooie verhalen Anke!
Met een beetje (véél) fantasie waan ik me ook al in de jungle tussen de kakkerlakken ;-) -
20 Januari 2012 - 19:26
Hermi V L:
Hoi,
Ik heb weleens gezien op Discovery dat kakkerlakken weer omhoog springen uit de plee.
(grapje)
Leuk weer te lezen, jullie avonturen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
