Zaterdagmarkt Otavalo

Vandaag om 5 uur het bed uit, tenminste dat was het plan. Als de wekker gaat is het nog stikkedonker dus we besluiten ons nog een keer om te draaien en blijven lekker liggen tot 6 uur. Dan in de benen, snel douchen, aankleden en het dorp in. Het viel ons gisteravond al op dat er zo ontzettend veel verkeer het dorp in kwam, veel wagens met laadbakken achterop, en het wordt ons als snel duidelijk waar die gebleven zijn. Het hele dorp is omgetoverd tot een groot marktplein. Overal zijn ze bezig kramen op te zetten en het is een drukte van belang. We besluiten eerst maar eens naar de veemarkt te gaan en gaan op pad.

Na een eindje lopen vinden we de markt aan het rand van het dorp. Het haangekraai klinkt ons al ruim tevoren tegemoet, geen twijfel mogelijk welke richting we uit moeten. Mensen lopen met koeien, varken en alles wat kan lopen aan touwen richting markt. In sommige gevallen komen de varkens bij de eigenaars tot heuphoogte, en dat is niet omdat het zulke grote varkens zijn :-) Kleine kinderen sjouwen met zakken vol kippen berg op, terwijl de kippen luid protesteren omdat ze meer gesleept dan getild worden. Het is een drukte van belang.

Op de markt is er een soort van indeling tussen groot vee (koeien), varkens en kleinvee. Ik hoor een stem door een omroepinstallatie en denk dat het een soort van spreekstalmeester is. Maar als ik beter luister is het iemand die reclame maakt voor een potentieverhogend middel, zonder bijwerkingen mensen! Mijn Spaans wordt met de dag beter :p

We beginnen bij de koeienmarkt en zien koeien en stieren die op een markt in Nederland niet misplaatst zouden staan. Pa zou het hier prima naar zijn zin hebben, beetje handelen en in de beesten prikken om te kijken of ze vet zijn. Naast de koeien staan de varkens. We zien een vrouwtje met een dwarsliggende big aan een touw. Welke kant ze ook op wil, hij krijst alsof zijn leven ervan afhangt, en misschien is dat ook wel zo. Ten einde raad bindt ze hem vast aan een hoekpost, waarop het kleine monster zich meteen vastdraait in het prikkeldraad en nog harder krijst.

We zien nu voor het eerst dat we niet de enige toeristen zijn, het is gelukkig laagseizoen dus het aantal valt mee. Een stel Engelsen komt voorbij, en een van de twee klaagt dat ze 'in a pile of shit' getrapt is, tja dan moet je ook geen witte schoenen aandoen denken we met leedvermaak. We maken foto's en merken dat de plaatselijke bevolking er geen aandacht aan besteed, ze zullen er wel aan gewend zijn denk ik. Er zijn varkens in alle kleuren en maten, ze worden meegevoerd aan touwtjes alsof ze uitgelaten worden. Nu en dan krijgt er eentje een trap imdat hij vervelend is, maar het gaat allemaal nogal gemoedelijk.

Naast de varkens staat het kleinvee, hanen, kippen, hoopjes kratten met kuikens, hondjes, katjes, en inderdaad, de plaatselijke lekernij: cavia, hier op de menukaart als cuy aangeduid. We wilden het gisteravond eens proberen want het stond op de menukaart in het restaurant, maar helaas hadden ze het niet. Vandaag zien we ze in levende vorm, lekker mollige cavia's die door hun eigenaars bij het strotje gepakt worden en zo omhooggehouden worden, kijk eens hoe vet hij is? Iedereen prikt en knijpt en de diertjes die het zonder klachten allemaal ondergaan, niet dat ze veel kunnen klagen als je ziet hoe ze in de lucht hangen.

De meeste dieren zien er wonderlijk gezond uit, goed doorvoed en schoon, zelfs de kuikens die met honderden in kratten zitten. We zien maar 2 lama-achtige beesten, een witte en een bruine, ik weet nog steeds het verschil niet tussen lama en alpaca. De bruine ziet eruit alsof hij elk moment een flinke rochel kan geven, dus we lopen er met een flinke boog omheen.
Als we alle foto's die we willen maken ook gemaakt hebben, gaan we terug naar het dorp voor de poncho's, tassen en kleedjes.

We merken dat het aanbod op de markt erg anders is dan het gisteren was, veel meer spullen die hier volgens ons niet echt vandaag komen, en veel meer duidelijk machinaal gewoven kleden. Maar de kleurtjes en het aanbod is er niet minder om! Ondanks alle waarschuwingen in de reisgids valt de opdringerigheid van de verkopers ons heel erg mee. Ze wijzen naar hun waar en prevelen van alles waar we niets van verstaan. We lachen wat en zeggen 'no gracias' en schuifelen op ons gemak door. Ik maak hoopjes fofo's want dat moet van Mariette, dus bij deze, ik zal ze bij het verslag zetten :-) Het afdingen blijkt een erg leuke sport te zijn al is het duidelijk dat we iedere keer veel betalen, een van de verkoopsters kust het 20 dollar biljet dat we haar geven, slaat een kruis en prevelt een gebedje. En dat terwijl ze net bijna huilend zei dat ons bod veel te laag was! We genieten er volop van.

Tegen dat het 12 uur is zijn we uitgeshopt en staat de taxi klaar om ons terug te brengen naar ons hotel in Quito. Na een 2 uur durende rit zijn we terug in de miljoenenstad, wat een overgang! We laden onze vracht spullen uit en de bewaker van het hotel sleept alles naar de lobby. De manager kijkt naar de berg spullen en zegt begijpend: Otavalo! We knikken, meer is er niet te zeggen. Als alles eindelijk naar boven gesleept is kijken we tevreden naar onze buit. We zijn goed bezig geweest :-)

's Avonds gaan we op zoek naar een restaurantje. Vlakbij ons hotel blijkt een plein te zijn waar er hoopjes zitten en waar het gezellig druk is. Na Otavalo zijn we een flink stuk vrijer geworden en minder angstig al blijft het natuurlijk oppassen nadat het donker is. Politie is er gelukkig overal. Heel geinig, ze hebben hier hun eigen party-tenten bij zich, je ziet ze overal. Het kan hier ineens gaan gieten van de regen, en dan staan ze gezellig onder hun tentje, zo blijf je wel droog.

Morgen hebben we een uitrustdag, maandag gaan we de Amazone in, ik vrees dat er daar geen internet is, dus het zal een paar daagjes rustig zijn. We zullen wel zien, ik ben in ieder geval erg benieuwd naar wat ons daar te wachten staat!